Nasz Patron - Parafia Surhów

Parafia Rzymskokatolicka Nawiedzenia NMP i Św. Łukasza w Surhowie
Przejdź do treści

Nasz Patron

ŚWIĘTY ŁUKASZ
Święty Łukasz, Ewangelista - Patron Służby Zdrowia i Współpatron naszej parafii
Uroczystość odpustowa w Surhowie: niedziela po 18 października

       
Euzebiusz z Cezarei i Tertulian piszą, że rodzinnym miastem św. Łukasza  była Antiochia Syryjska. W tym cała tradycja jest zgodna. Był poganinem,  a nie Żydem. Zdaje się to potwierdzać pośrednio św. Paweł Apostoł,  kiedy w Liście do Kolosan wymienia najpierw swoich przyjaciół i  pomocników z narodu żydowskiego, a potem z pogaństwa. Łukasza umieszcza w  grupie drugiej (Kol 4, 10-14). Naukę Chrystusa Łukasz przyjął przed  przystąpieniem do św. Pawła. Nie należał do 72 uczniów Pana Jezusa, jak o  tym pisze św. Epifaniusz, ani też nie należy go utożsamiać z uczniem,  który z Jezusem zetknął się w dzień Jego zmartwychwstania w drodze do  Emaus, jak to twierdzą św. Grzegorz Wielki i Teofilakt.
Z zawodu Łukasz był lekarzem, jak o tym pisze wprost św. Paweł Apostoł  (Kol 4, 14). Należał do ludzi wykształconych i doskonale obeznanych z  ówczesną literaturą. Świadczy o tym jego piękny język grecki,  kronikarska dokładność informacji i umiejętność zdobywania źródeł. Jego  znajomość judaizmu jest powierzchowna, a łacińskie imię wskazuje na jego  pochodzenie. Około 40 r. po narodzeniu Chrystusa i ok. 7 lat po Jego  śmierci zapewne w samej Antiochii stał się wyznawcą Chrystusa.
Około 50 r. po raz pierwszy spotyka na swojej drodze św. Pawła,  przyłącza się do niego jako uczeń, towarzysz podróży i lekarz. Nie  wiemy, dlaczego dopiero w Troadzie św. Paweł zabrał go ze sobą w długą  podróż apostolską (Dz 16, 10-17). W Filippach św. Paweł go zostawia,  znowu nie wiemy z jakiej przyczyny. Dopiero w trakcie trzeciej podróży,  która rozpoczęła się w 58 r., Łukasz przyłącza się ponownie do Apostoła,  aby go już więcej nie opuścić. Towarzyszy mu do Jerozolimy, potem zaś  do Rzymu. Swą wierność Łukasz posunął tak dalece, że jako jedyny  pozostał przy św. Pawle w więzieniu w Rzymie (2 Tm 4, 11). W czasie  aresztowania i dwóch lat więzienia św. Pawła w Cezarei Palestyńskiej  Łukasz miał dosyć czasu, aby zapytać naocznych świadków o szczegóły,  które przekazał w swojej Ewangelii.
Nie wiemy, co działo się z Łukaszem po męczeńskiej śmierci św. Pawła (+  67). Ojcowie Kościoła i liczne legendy wymieniają wiele różnych miejsc  (Achaję, Galię, Macedonię itp.), w których miał nauczać. Wydaje się to  mało wiarygodne. Bardziej prawdopodobna wydaje się wzmianka, w której  autor pewnego prologu do Ewangelii (pochodzącego z II w.) twierdzi  stanowczo, że Łukasz zmarł w Beocji przeżywszy 84 lata. Tak dawna  wzmianka, sięgająca czasów niemal apostolskich, zasługuje na wiarę.  Autor nie wspomina jednak o śmierci męczeńskiej, pisze tylko, że Łukasz  zmarł "pełen Ducha Świętego". Dlatego późniejsze świadectwa o jego  męczeńskiej śmierci są raczej legendą.

 
Łukasz zostawił po sobie dwie bezcenne pamiątki, które zaskarbiły mu  wdzięczność całego chrześcijaństwa. Są nimi Ewangelia i Dzieje  Apostolskie. Chociaż sam prawdopodobnie nie znał Jezusa, to jednak badał  świadków i od nich jako z pierwszego źródła czerpał wszystkie  wiadomości. Formę i układ swej Ewangelii upodobnił do tekstu  poprzedników, czyli do Mateusza i Marka. Ubogacił ją jednak w wiele  cennych szczegółów, które tamci pominęli w swoich relacjach. Jako jedyny  przekazał scenę zwiastowania i narodzenia Jana Chrzciciela i Jezusa,  nawiedzenie św. Elżbiety, pokłon pasterzy, ofiarowanie Jezusa i  znalezienie Go w świątyni - jest więc autorem tzw. Ewangelii Dzieciństwa  Jezusa. Zawdzięczamy mu niejeden szczegół z życia Matki Bożej. On także  przekazał pierwsze wystąpienie Jezusa w Nazarecie i próbę zamachu na  Jego życie, wskrzeszenie młodzieńca z Nain, opowiadanie o  jawnogrzesznicy w domu Szymona faryzeusza, o posługiwaniu pobożnych  niewiast, zapisał okrzyk niewiasty: "Błogosławione łono, które Cię  nosiło", gniew Apostołów na miasto w Samarii, rozesłanie 72 uczniów oraz  przypowieści: o miłosiernym Samarytaninie, o nieurodzajnym drzewie, o  zaproszonych na gody weselne, o zgubionej owcy i drachmie, o synu  marnotrawnym, o przewrotnym włodarzu, o bogaczu i Łazarzu. Przekazał nam  scenę uzdrowienia dziesięciu trędowatych i nawrócenie Zacheusza.
Bardzo cennym dokumentem są także Dzieje Apostolskie. Jest to bowiem  jedyny dokument o początkach Kościoła, mówiący o tym, co się działo po  wniebowstąpieniu Jezusa. Ponieważ w wielu wypadkach Łukasz sam był  uczestnikiem opisywanych wydarzeń, związanych z podróżami apostolskimi  św. Pawła, dlatego przekazał ich przebieg z niezwykłą sumiennością.
Dante określił Łukasza "historykiem łagodności Chrystusowej". Nie wiemy,  gdzie znajduje się grób św. Łukasza. Przyznają się do posiadania jego  relikwii Efez, Beocja, Wenecja i Padwa. Przez długie wieki pokazywano i  czczono relikwie św. Łukasza w Konstantynopolu. Tam miały być  przeniesione za cesarza Justyniana (ok. 527). Potem relikwie  przewieziono do Wenecji, a stąd w czasie najazdu Węgrów miały być  umieszczone dla bezpieczeństwa w Padwie (899). Do dnia dzisiejszego  pokazują je tam w kaplicy bazyliki św. Justyny.
Św. Łukasz jest patronem Hiszpanii i miasta Achai; introligatorów,  lekarzy, malarzy i rzeźbiarzy, notariuszy, rzeźników, złotników. Według  legendy malował portrety Jezusa, apostołów, a zwłaszcza Maryi, Matki  Bożej. Jeden z nich, jak opisuje Teodor Lektor z VI wieku, cesarzowa  Eudoksja, żona Teodozego II Wielkiego, zabrała z Jerozolimy i przesłała  św. Pulcherii, siostrze cesarza. Według innej opowieści kopią jednego z  obrazów św. Łukasza jest ikona jasnogórska.

 
W ikonografii św. Łukasz prezentowany jest jako młodzieniec o  ciemnych, krótkich, kędzierzawych włosach, w tunice. Sztuka zachodnia  ukazuje go z tonsurą lub łysiną, czasami bez zarostu. Bywa  przedstawiany, gdy maluje obraz. Jego atrybutami są: księga, paleta  malarska, przyrządy medyczne, skalpel, wizerunek lub figura Matki Bożej,  wół, zwój.
Źródło: https://brewiarz.pl/


Webmaster: ks. Tomasz Dumański
Strona istnieje od 20.08.2020 r. (C)
Stworzono w WebSite X5 Evo
Opublikowano na serwerach cba.pl
Licznik odwiedzin strony:
Wróć do spisu treści